Huurdersvereniging Centrum heeft beroep aangetekend bij de Rechtbank tegen de afwijzing door het  Stadsdeel Centrum van het bezwaar tegen de verlening van vergunningen voor shortstay. Een bedrijf dat expats aan onderdak helpt, onttrekt woningen aan de voorraad.

Het gaat hierbij om het pand Willemsstraat 20. Daar bevindt zich op de begane grond een bedrijf dat expats aan een woning helpt, terwijl de verdiepingen daarboven aan de woningvoorraad zijn onttrokken om voor perioden tussen een week en zes maanden verhuurd te kunnen worden. Hieronder vindt u de argumenten die de vereniging heeft aangevoerd.

Beroepsgronden

1
Zoals uit bijgevoegd advies blijkt wordt de Huurdersvereniging Centrum niet-ontvankelijk verklaard inzake de woningonttrekkingsvergunningen, welke op 4 juni 2013 zijn verleend. Huurdersvereniging Centrum kon pas op 6 februari 2014 vermoeden dat die vergunningen konden zijn verleend. De datum waarop die verlening heeft plaatsgevonden kwam Huurdersvereniging Centrum pas op 15 mei 2014 ter kennis. Toen ontving de vereniging namelijk een lijst van adressen waarvoor een woningonttrekkingsvergunning is verleend.
Op 13 maart 2014 heeft de vereniging bezwaar gemaakt tegen de verlening van omgevingsvergunningen voor 206 adressen in de binnenstad van Amsterdam. De vereniging raakte op 6 februari bekend met deze verlening. Willemsstraat 20-1, 2 en 3 behoren tot deze 206 adressen.
Ten onrechte adviseert de bezwaarschriftencommissie dat de vereniging binnen twee weken na het bekend worden van de verleende vergunningen bezwaar had moeten maken tegen de woningonttrekkingsvergunningen. Die termijn wordt in het geheel niet genoemd in de publicatie van 6 februari 2014. Wel wordt een termijn van 6 weken genoemd, die enkel kan ingaan op 6 februari 2014, aangezien geen datum wordt vermeld waarop de vergunningen zijn verleend. Deze termijn geldt volgens de bezwaarschriftencommissie enkel de omgevingsvergunningen welke, naar later blijkt, op 24 januari 2014 van rechtswege zijn verleend.
Omdat woningonttrekkingsvergunningen niet worden gepubliceerd, niet bij de aanvrage en niet bij de beslissing, kon de vereniging geen weet hebben van hun bestaan.
Aangezien het gebruik van appartementen ten behoeve van shortstay pas legaal is wanneer zowel een woningonttrekkingsvergunning als een omgevingsvergunning is verleend kan van een op 4 juni 2013 verleende vergunning tot tijdelijke woningonttrekking, namelijk voor 10 jaar, ten behoeve van shortstay pas effectief gebruik worden gemaakt na 24 januari 2014. Dat uiterlijk op 24 juni 2013 over de aanvraag voor een omgevingsvergunning had moeten worden beslist doet daaraan niet af.
Het komt de vereniging voor dat het dagelijks bestuur zich excuseert voor zijn late beslissingen, maar het bezwaar van de vereniging niet-ontvankelijk verklaart op basis van gezochte redenen.

2
Omdat het stadsdeel heeft verzuimd om een ruimtelijke afweging te maken vóór de verlening van de omgevingsvergunningen is die afweging pas achteraf gemaakt. Het komt de vereniging voor dat die afweging vanaf een bureauplek heeft plaatsgevonden. De Willemsstraat wordt betiteld als een straat in een gemengd gebied, dat echter geen uitgaansgebied is. Het verlenen van een shortstayvergunning voor 3 appartementen die deel uitmaken van het pand Willemsstraat 20 wordt door de bezwaarschriftencommissie gezien als een hotelachtige exploitatie. Uitbreiding van hotels wordt niet gewenst geacht.
De bezwaarschriftencommissie maakt een schatting van het aantal verhuringen. Die zouden het voor maximaal 624 personen per jaar en minimaal 24 personen op jaarbasis mogelijk maken om in de appartementen te verblijven. Voorts schat de bezwaarschriftencommissie dat er in een kwart van de verhuringen sprake zal zijn van langere huur (langer dan 7 dagen). In dat geval zouden er op jaarbasis 474 personen in de appartementen verblijven. De bezwaarschriftencommissie acht dat beheersbaar. Zij stelt dat dit geldt als een maximum van 750 tijdelijke gasten niet wordt overschreden.
De werkelijkheid van shortstay staat in geen verhouding tot deze aannames. Er wordt voornamelijk voor korte perioden verhuurd, veelal minder dan 7 dagen, en er is geen enkele controle op het aantal personen dat in een appartement verblijft. Enkel achteraf kan worden gecontroleerd of een vergunninghouder zich aan de regels houdt. Die controle is verre van gemakkelijk.
Shortstay is kortom een uitbreiding van de overnachtingsmogelijkheden voor toeristen en tast daarmee de leefbaarheid van straten en buurten in ernstige mate aan. Om die reden acht de vereniging het onjuist dat het bezwaar ongegrond wordt verklaard.

3
Uit niets is gebleken dat de woningonttrekkingsvergunningen na een grondige controle vooraf zijn verleend. Zo is het onbekend of de puntentellingen die de aanvrager heeft ingediend zijn gecontroleerd. Ook is het onbekend of de brandveiligheid van de appartementen is gecontroleerd. Uit de hoorzitting van 4 juni 2014, waarbij twee bezwaarden, woonachtig op Willemsstraat 22, aanwezig waren is bovendien gebleken dat er slecht contact is met de vergunninghouder die vóór de datum van 24 januari 2014 de appartementen voor shortstay is gaan exploiteren.
Ten aanzien van de puntentellingen is geen onderbouwing geleverd. Er wordt simpel gesteld dat navraag is gedaan bij de Dienst Wonen. De verklaring van deze dienst is voor de vereniging ontoereikend.
Ten aanzien van de brandveiligheid wordt gesteld dat die achteraf wordt gecontroleerd. Dat gebeurt incidenteel aangezien de capaciteit van het ambtelijke apparaat beperkt is terwijl de illegale hotellerie een epidemische omvang heeft aangenomen.
Het dagelijks bestuur van Stadsdeel Centrum, alsook het gemeentebestuur, weet dat er diverse bezwaren zijn geuit, ook door Huurdersvereniging Centrum, bij de totstandkoming van het shortstaybeleid en dat gewaarschuwd is voor de chaos die nu is ontstaan. De bestuurders hebben deze waarschuwingen niet serieus genomen.
Ten aanzien van de betrokkenheid van buren en omwonenden heeft de vergunninghouder een plicht om hen te informeren over zijn voornemen appartementen voor shortstay te exploiteren. Die informatie wordt zelden gegeven of is zo onvolledig dat mensen, die overlast ondervinden, niet weten bij wie ze terecht kunnen. Ook krijgen zij geen enkel vertrouwen dat aan de overlast een einde wordt gemaakt.
Klachten die bij de politie binnenkomen worden niet doorgegeven aan de gemeente. Klachten die van oudere datum zijn worden niet serieus genomen. Maar ook als er wel een recente klacht binnenkomt wordt afgewacht. Pas als er binnen korte tijd meerdere klachten binnenkomen (minstens 3) wordt door het handhavingsteam prioriteit gesteld bij handhaving.
Dat de bezwaarschriftencommissie de klachten van de buren van Willemsstraat 20 ongegrond verklaart is naar de mening van de vereniging een ontkenning van de feiten en een ongegrond vertrouwen in de goede wil van de vergunninghouder, die de feitelijke exploitatie in handen heeft gegeven van een verhuurbedrijf terwijl gasten kunnen boeken via Airbnb, die ook de `screening` van de gasten zou doen. Die ´screening´ is gebaseerd op recensies door gasten en gastheren, dus achteraf en hoogst onbetrouwbaar. Of je gelooft de verklaringen van de bezwaarde buren niet, maar dan ook niet de vage toezeggingen van de vergunninghouder. Of je neemt de verklaringen van de buren serieus en adviseert het dagelijks bestuur om een waarschuwing te geven aan de vergunninghouder.

Concluderend stelt Huurdersvereniging Centrum dat de vergunningverlening onzorgvuldig is gedaan, dat het bezwaar van de vereniging ten onrechte ongegrond is verklaard en dat ten onrechte het bezwaar tegen de woningonttrekkingsvergunningen als niet-ontvankelijk is verklaard.
De vergunningen moeten daarom worden ingetrokken.

 Zie ook:
Shortstay, weg ermee!
De realiteit van shortstay in Amsterdam